PWM Mantis

Generowanie dźwięku i możliwości oscylatorów

To, co od razu spodobało mi się w Mantisie, to sposób, w jaki obsługuje oscylatory. W sumie są cztery, ale w rzeczywistości są to dwa główne oscylatory, z oscylatorem 2 zawierającym wewnętrznie podwójny oscylator, uzupełniony o sub-oscylator. Taka konfiguracja zapewnia dość szeroką paletę możliwości dźwiękowych. Każdy główny oscylator ma sześć podstawowych trybów i możliwość kształtowania fali, więc nie jesteś skazany na standardowe przebiegi. Jest to całkiem przyjemne, ponieważ otwiera drzwi zarówno do klasycznych analogowych dźwięków, jak i bardziej złożonych cyfrowych barw.

Oscylator 1 jest nieco prostszy, jest rodzajem podstawowego bloku, podczas gdy oscylator 2 oferuje więcej miejsca na eksperymenty z dodatkowymi funkcjami. Różne kształty fal wahają się od piłokształtnych z kontrolą kształtu do podstawowej fali trójkątnej z kształtowaniem fali, co naprawdę pozwala tworzyć subtelne i wyraźne barwy. Fakt, że na pokładzie znajduje się również modulator pierścieniowy i generator szumu, sprawia, że dźwięk jest jeszcze bardziej wszechstronny.

To, co uznałem za nieco trudne, to fakt, że kontrola niektórych parametrów nie zawsze jest bezpośrednia. Występuje pewne opóźnienie w odczytywaniu przycisków, zwłaszcza jeśli chcesz szybko coś zmienić. To czasami odbiera trochę frajdy z eksperymentowania. W każdym razie jest to nadal syntezator bez ekranu, więc trzeba to robić głównie uszami, a zasada "pokrętło na funkcję" pomaga w tym.

filtry i przetwarzanie dźwięku

Dwa analogowe filtry są jedną z mocnych stron Mantisa. Można je łączyć szeregowo lub równolegle, a ta druga opcja daje nawet możliwość nadania im dyspersji stereo. Nie jest to coś, co często spotyka się w syntezatorach tej klasy. Tworzy to przestrzenny i żywy efekt, który osobiście bardzo lubię.

Same filtry mają funkcję drive, która dodaje dodatkową warstwę charakteru. Pozwala to na ewolucję dźwięku od miękkiego i okrągłego do nieco bardziej surowego i agresywnego. Zauważyłem, że filtry czasami reagują nieco niespójnie, gdy szybko obracasz pokrętła, prawdopodobnie z powodu wspomnianego wcześniej niewielkiego opóźnienia w odpowiedzi parametrów. W efekcie trzeba się nieco przyzwyczaić do tempa, w jakim się gra i pokręca.

Interesujący jest również fakt, że każda nuta otrzymuje własną kopię filtra w trybie polifonicznym. W rzeczywistości sprawia to, że Mantis jest bardziej polifoniczny niż typowe syntezatory parafoniczne, w których wiele nut często dzieli ten sam filtr. Klawiatura obsługuje czterogłosową polifonię, która oczywiście nie jest przesadna, ale jak na hybrydowy syntezator z taką konfiguracją jest całkiem niezła.

modulacja i ekspresja

Pod względem modulacji Mantis jest dość wszechstronny, bez niepotrzebnego komplikowania. Masz dwa LFO, które mogą również przejść w tryb onshot, oraz dwie obwiednie, które możesz zapętlić lub użyć jako LFO. Ta elastyczność oznacza, że możesz tworzyć zarówno tradycyjne, jak i bardziej eksperymentalne modulacje.

To, co szczególnie mi się spodobało, to joystick, który łączy w sobie wiele funkcji: pitch bend, vibrato, hold notes, a nawet blokowanie arpeggiatora. Ten joystick odskakuje, co sprawia, że gra jest nieco bardziej naturalna niż zwykła dźwignia, która się zacina. Naciśnięcie go tymczasowo aktywuje funkcję przytrzymania, która dobrze sprawdza się w sytuacjach na żywo lub przy projektowaniu dźwięku. Takie ekspresyjne elementy sterujące często stanowią różnicę między nudnym a żywym doświadczeniem syntezatora.

Ponadto klawiatura obsługuje funkcję mono-aftertouch, która ponownie oferuje dodatkowe możliwości ekspresji. Sama klawiatura jest przyjemna w dotyku, pełnowymiarowa z działaniem syntezatora, chociaż nie jest to najwyższa półka pod względem jakości wykonania. Mimo to nadaje się do użytku w studiu i na żywo.

efekty i barwa

Jeśli chodzi o efekty, Mantis ogranicza się do chorusa i pogłosu sprężynowego, oba cyfrowe. Nie są one zbyt rozbudowane, ale ich jakość jest w porządku i dobrze pasują do brzmienia syntezatora. Sprężynowy pogłos nadaje przyjemny vintage'owy charakter, ale nie jest przytłaczający, a chorus dodaje odrobinę szerokości i ruchu, dzięki czemu dźwięk jest żywszy.

Brakowało mi bardziej rozbudowanej sekcji efektów, na przykład delaya lub efektów modulacyjnych, takich jak phaser lub flanger. W przypadku niektórych dźwięków jest to po prostu dodatkowa przestrzeń, której potrzebujesz. Na szczęście zawsze można dodać zewnętrzne efekty w programie DAW lub za pośrednictwem sprzętu, ale miło byłoby mieć coś więcej wbudowanego.

przyjazność dla użytkownika i obsługa

Mantis został zaprojektowany zgodnie z zasadą "pokrętło na funkcję", co oznacza, że wszystko, co chcesz dostosować, ma własne fizyczne pokrętło lub przełącznik. Uważam to za duży plus, ponieważ oznacza to, że nie trzeba przekopywać się przez menu lub ekrany. Od razu czujesz, co robisz. Wadą jest to, że przyciski czasami są nieco chybotliwe, a reakcja na parametry nie zawsze jest przyjemna i napięta. Czasami sprawia to, że obsługa jest nieco mniej płynna, zwłaszcza jeśli chcesz szybko dostosować.

Syntezator nie ma ekranu, co z jednej strony upraszcza, ale z drugiej oznacza, że jesteś ślepy, jeśli nie słuchasz uważnie. Wymaga to pewnej praktyki i zaufania do swoich uszu. Bank presetów z 200 miejscami jest przydatny do przechowywania ulubionych dźwięków, chociaż uciążliwe jest to, że nie widzisz bezpośrednio na ekranie, co dokładnie przechowujesz lub ładujesz.

Co więcej, matryca routingu modulacji jest prosta, ale potężna. Możesz wybrać sześć miejsc docelowych za pomocą dwubiegunowych pokręteł głębokości modulacji, dzięki czemu konfiguracja jest prosta. Działa to dobrze dla tych, którzy lubią praktyczne modyfikacje bez zbyt skomplikowanej nawigacji po ekranie.

połączenia i funkcjonalność midi

Mantis posiada przyzwoity zestaw połączeń: wyjścia stereo (niezbalansowane), wyjście słuchawkowe, wejścia pedału sustain i ekspresji oraz oczywiście wejście/wyjście/przejście MIDI. Port USB jest używany do MIDI i zasilania, ale nie do audio. Jest to dość standardowe, ale oznacza to, że musisz wysyłać dźwięk przez kartę dźwiękową.

Co ciekawe, wszystkie przyciski wysyłają również komunikaty MIDI CC. Pozwala to również używać Mantis jako fizycznego kontrolera MIDI dla syntezatorów programowych. Jest to przydatna dodatkowa funkcja, zwłaszcza jeśli lubisz fizyczne elementy sterujące, ale wolisz pracować z dźwiękami oprogramowania. Automatyzacja nagrywania za pośrednictwem tych MIDI CC działa płynnie, zapewniając przyjemny pomost między sprzętem a oprogramowaniem.

Dołączony zasilacz 9V jest standardowy i spełnia swoje zadanie. Nie ma nic specjalnego do powiedzenia na temat sterowników lub dodatkowego oprogramowania; jest to głównie plug-and-play z DAW. W zestawie nie ma dedykowanego edytora ani pakietu oprogramowania, co ma sens, biorąc pod uwagę praktyczny charakter syntezatora.

jakość wykonania i właściwości fizyczne

Pod względem budowy, Mantis jest dość solidny. Boki lub "policzki" są mocowane magnetycznie i można je łatwo zdjąć. Jest to dobre rozwiązanie dla tych, którzy chcą dostosować wygląd lub majstrować przy syntezatorze. Klawiatura jest dobra, choć nie najwyższej klasy. Mono-aftertouch to miły dodatek, ale szkoda, że przyciski są nieco zbyt luźne i mają pewien luz.

Wygląd przypomina nieco Malevolent, inny syntezator od PWM, pod względem wzornictwa, ale Mantis jest wyraźnie inną bestią pod względem brzmienia i możliwości. Jest to dość minimalistyczny instrument bez ekranu, co czyni go atrakcyjnym dla osób lubiących natychmiastowy dostęp i przejrzysty panel. Spodziewałbym się jednak, że jakość przycisków będzie nieco lepsza w tym segmencie.

Podsumowując, jest to solidnie zbudowany syntezator skierowany głównie do użytkowników poszukujących hybrydowego syntezatora z mieszanką analogowych filtrów i cyfrowych oscylatorów, którzy nie chcą zbyt wiele zamieszania.